شهید رضا شکاری
چهارشنبه, ۲۶ آذر ۱۳۹۹، ۰۲:۵۲ ب.ظ
شهید رضا شکاری در ۱۸ دیماه ۱۳۳۶ در شهرستان مراغه در خانوادهای متوسط دیده به جهان گشود و در سالهای اول زندگی کودکی پرنشاط و عجول بود همیشه سعی میکرد کارهای شخصی خود را بهتنهایی انجام دهد و هرگز اجازه کمک به دیگران را نمیداد ازآنجاییکه در خانوادهای مذهبی به دنیا آمده بود علاقه زیادی به خواندن نماز و گرفتن روزه داشت از ۶ سالگی نماز میخواند و روزه میگرفت طوری که پدر و مادرش بهزور روزهاش را میشکستند و در همان سال دریکی از مسابقات مذهبی مسجد محله شرکت کرد جوایزی نیز دریافت نمود دوران ابتدائی را در دبستان امیرکبیر به پایان رسانید و به علت بیماری که داشت یک سال از تحصیل عقب ماند ، دوران دبیرستان را در فردوسی با موفقیت به پایان رسانید و در حین تحصیل مرتب در مسابقات مذهبی شرکت میکرد و سال اول هنرستان را در هنرستان صنعتی که حال به اسم هنرستان فنی شهید شکاری هست به پایان رساند سالهای دوم و سوم را در تبریز ادامه داد پس از اخذ دیپلم از انستیتو زنجان قبول شد.
پس از ۲ ماه تحصیل در زنجان از دانشکده انرژی اتمی پذیرفته شد در حین تحصیل در دانشکده موفق به اخذ چندین تشویقنامه ا ز طرف اساتید دانشگاه شد و از آنجائی که همه دانشجویان را برای تحصیلات مالی پس از ۲ سال به خارج میفرستادند قرار شد او را در اولین سال به خارج اعزام کنند و او از اینهمه تلاش فقط یک امید داشت ، علاقه به تجملات زندگی نداشت برای شهرت هم تلاش نمیکرد او همواره آرزو داشت به داد مردم برسد ، بر جریحه دردمند مرهمی نهد ، حال پریشانی را درمان بخشد ؛ در سال دوم به علت قیام حقطلبانه مردم غیور ایران دانشگاهها بسته اعلام شد. پس از تعطیلی دانشگاهها مدتی به مراغه آمد و در میان کسانیکه هنوز عامیانه میاندیشیدند به تبلیغ علیه رژیم استبداد پرداخت و دوباره به تهران برگشت و در راهپیماییها شرکت فعالانه داشت ، در جمعه سیاه و ۱۳ آبان نیز خود عیناً شاهد ظلم و ستم بیداد دگران دژخیمان رژیم بود میخواست مردم را با تمام نیرو و توانش دعوت به مبارزه کند . بهراستیکه جمله صحیحی است ، قشنگی و طراوت بیننده را مجذوب خود میسازد و ناگهان زیباپسندی خائن خوفناک از آنهمه زیبایی میشود دستی از آستین بیرون میجهد و غنچهای نشکفته را از شاخهاش جدا میکند سرانجام رضا در روز جمعه ۸ دیماه ۱۳۵۷ مصادف با ۲۸ محرم در صف راهپمائی ها ملحق شده و ساعت ۱۰ صبح با اصابت گلوله از ناحیه سر قبل از رسیدن به بیمارستان در بیست و یکمین بهار زندگی قبل از شکفتن پرپر شد و تا چهلمین روز شهادتش در بلوار مراغه بازارچه ای که در آن به شهادت رسیده بود بنام ایشان نامگذاری شد و در تهران نیز ساختمان انرژی اتمی بنام اولین شهید دانشگاه ساختمان بنام ایشان نام گرفت .
۹۹/۰۹/۲۶